Μια από τις μικρές-μεγάλες ιστορίες, που συνθέτουν την μεγάλη ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ. (Αφηγημένη από τον γείτονα μου Νίκο, έναν από τους πρωταγωνιστές του Συλλόγου Φοιτητών της εποχής εκείνης).
Ο Σύλλογος Φοιτητών Βεροίας, την εποχή της χούντας (1967-1974) ήταν ο μοναδικός φοιτητικός σύλλογος σε όλη την Ελλάδα, που κατά την διάρκεια ολόκληρης της επταετίας είχε εκλεγμένες διοικήσεις, και όχι δοτές όπως συνέβαινε σε όλους τους άλλους Φοιτητικούς Συλλόγους της χώρας.
Έτσι στα πλαίσια της πλούσιας δραστηριότητας του τότε, κάλεσε στο φοιτητικό χορό που θα γινόταν το Πάσχα του 1973, στο κέντρο της Εληάς στην ομώνυμη πλατεία, να τραγουδήσουν, τον Γιώργο Νταλάρα (παιδί 24 χρονών τότε) και την Χαρούλα Αλεξίου ( μικρό κορίτσι, στα πρώτα της βήματα). Ο Νταλάρας αποδέχθηκε την πρόσκληση θέτοντας έναν και μοναδικό όρο" να μην καλεστεί στην εκδήλωση από τον φοιτητικό σύλλογο κανένας επίσημος της χούντας" η δε συμμετοχή του, προσφορά στον σύλλογο, θα ήταν αφιλοκερδής.
Πράγματι έτσι και έγινε. Η Βέροια τότε έζησε μια από τις καλύτερες εκδηλώσεις της εποχής εκείνης, όσοι δε παραβρέθηκαν εξιστορούσαν για χρόνια αυτήν τους την εμπειρία.
Την επόμενη ημέρα του χορού που οι φοιτητές πήγαν στο ξενοδοχείο "ΠΟΛΥΤΙΜΗ'( όπου κατέλυσαν τραγουδιστές και μουσικοί), να πληρώσουν το ξενοδοχείο και τους μουσικούς, τους περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Ο Γιώργος Νταλάρας ( που η συμμετοχή του στην εκδήλωση ήταν αφιλοκερδής) είχε ήδη πληρώσει και το ξενοδοχείο με δικά του χρήματα και είχαν αναχωρήσει για την Αθήνα.
Το κτίριο που στεγάζονταν ο Σύλλογος Φοιτητών, βρισκόταν επί της οδού Βικέλα όπου σήμερα είναι το κτίριο Κάππου του Δήμου δίπλα από το κτίριο του ΟΤΕ.
Οι φοιτητές προσκαλούν τους τραγουδιστές στον σύλλογο τους
Η εκδήλωση έγινε στην Εληά. Στο μπουζούκι ο Χρήστος Νικολόπουλος.
παλιά φωτογραφία με σημάδια του χρόνου και τα γκαρσόνια της Εληάς σε πρώτο πλάνο
Από κοντά και η Χάρις Αλεξίου ανερχόμενο αστέρι τότε.
Ακολουθούν φωτογραφίες φοιτητών εποχής (σε ταβέρνες συνήθως) όχι όμως απο την ημέρα της εκδήλωσης
Ο Σύλλογος Φοιτητών Βεροίας, την εποχή της χούντας (1967-1974) ήταν ο μοναδικός φοιτητικός σύλλογος σε όλη την Ελλάδα, που κατά την διάρκεια ολόκληρης της επταετίας είχε εκλεγμένες διοικήσεις, και όχι δοτές όπως συνέβαινε σε όλους τους άλλους Φοιτητικούς Συλλόγους της χώρας.
Έτσι στα πλαίσια της πλούσιας δραστηριότητας του τότε, κάλεσε στο φοιτητικό χορό που θα γινόταν το Πάσχα του 1973, στο κέντρο της Εληάς στην ομώνυμη πλατεία, να τραγουδήσουν, τον Γιώργο Νταλάρα (παιδί 24 χρονών τότε) και την Χαρούλα Αλεξίου ( μικρό κορίτσι, στα πρώτα της βήματα). Ο Νταλάρας αποδέχθηκε την πρόσκληση θέτοντας έναν και μοναδικό όρο" να μην καλεστεί στην εκδήλωση από τον φοιτητικό σύλλογο κανένας επίσημος της χούντας" η δε συμμετοχή του, προσφορά στον σύλλογο, θα ήταν αφιλοκερδής.
Πράγματι έτσι και έγινε. Η Βέροια τότε έζησε μια από τις καλύτερες εκδηλώσεις της εποχής εκείνης, όσοι δε παραβρέθηκαν εξιστορούσαν για χρόνια αυτήν τους την εμπειρία.
Την επόμενη ημέρα του χορού που οι φοιτητές πήγαν στο ξενοδοχείο "ΠΟΛΥΤΙΜΗ'( όπου κατέλυσαν τραγουδιστές και μουσικοί), να πληρώσουν το ξενοδοχείο και τους μουσικούς, τους περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Ο Γιώργος Νταλάρας ( που η συμμετοχή του στην εκδήλωση ήταν αφιλοκερδής) είχε ήδη πληρώσει και το ξενοδοχείο με δικά του χρήματα και είχαν αναχωρήσει για την Αθήνα.
Το κτίριο που στεγάζονταν ο Σύλλογος Φοιτητών, βρισκόταν επί της οδού Βικέλα όπου σήμερα είναι το κτίριο Κάππου του Δήμου δίπλα από το κτίριο του ΟΤΕ.
Οι φοιτητές προσκαλούν τους τραγουδιστές στον σύλλογο τους
Η εκδήλωση έγινε στην Εληά. Στο μπουζούκι ο Χρήστος Νικολόπουλος.
παλιά φωτογραφία με σημάδια του χρόνου και τα γκαρσόνια της Εληάς σε πρώτο πλάνο
Από κοντά και η Χάρις Αλεξίου ανερχόμενο αστέρι τότε.
Ακολουθούν φωτογραφίες φοιτητών εποχής (σε ταβέρνες συνήθως) όχι όμως απο την ημέρα της εκδήλωσης
 |
| σε ταβέρνα στο Τσερμένι |
 |
| Πρωτομαγιά στο Κουστοχώρι κάτω απο την Πέτρα |
